A lullaby to say goodbye from our destination. {SPT} {OPEN}

I Who the hell is he anyway? He never really talks much. Never concerned with status but still leaving them star struck. Humbled through opportunities given despite the fact That many misjudge him because he makes a living from writing raps. Put it together himself, now the picture connects. Never asking for someone's help, or to get some respect. He's only focused on what he wrote, his will is beyond reach And now it all unfolds, the skill of an artist - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Remember the name

Zuchtend liet hij zich langs een van de ruïne overblijfselen naar beneden zakken. Hij was hier nu al drie uur aan het verspillen aan niks. In die drie uren had hij geen enkele informatie kunnen ontfutselen van de geheimzinnige ruïnes. Geïrriteerd leunde hij met zijn elleboog op één van zijn opgetrokken knieën. De laatste tijd kon ook niks gaan zoals hij wilde.
De jongen werd uit zijn gedachtes getrokken door naderende voetstappen. Verbaasd keek hij op zij en ontmoette al snel de blik van een ander persoon.

{{ Open~

Okay, ruïnes, daar zouden niet veel problemen kunnen voorkomen, right? Dat is wat Alice zichzelf volhield terwijl ze, half verveeld en half nieuwsgierig, door een deel van de ruïnes liep dat grotendeels uit brokstukken bestond. Een heel stuk verderop zag ze iemand zitten op een restant van iets, maar Alice's zicht was niet helemaal goed genoeg om de persoon fatsoenlijk te kunnen herkennen. Ze had hier toch niet zoveel te doen, dus waarom zou ze geen praatje maken met die persoon die daar random zat te zitten.
Toen Alice dichterbij kwam zag ze dat de persoon (waarschijnlijk) een jongen was en iets aan zijn rechterarm had dat óf bepantsering op enkel één arm óf een robot arm was. Toen ze bij hem in de buurt was, bleef ze kijken naar de arm en ze niks.

Words: 135
Tag: Aethan
OOC: Rare post is raar, hopelijk kun je er iets mee ^^

♦.♦

I Who the hell is he anyway? He never really talks much. Never concerned with status but still leaving them star struck. Humbled through opportunities given despite the fact That many misjudge him because he makes a living from writing raps. Put it together himself, now the picture connects. Never asking for someone's help, or to get some respect. He's only focused on what he wrote, his will is beyond reach And now it all unfolds, the skill of an artist - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Remember the name

Ondanks dat hij recht in de zon keek werd het beeld van de vreemdeling steeds duidelijker. Een vriendelijk uitziend meisje met paars haar en een blauwe blik was voor hem komen staan en leek haar blik te hebben gevestigd op zijn rechter arm. Het duurde even voor hij dit door had. Uhm, wat nu? Een beetje ongemakkelijk wreef hij over zijn achterhoofd, waarna hij zijn vreemd uitziende arm naar haar uitstak. ''Hij is niet eng, hoor.'' grinnikte hij.

» The nightsky [open]
» Prankster [Open]
» It's just natural imperfectness {open}
» Open Eyes [Liam]