Wil je buttons ruilen met onze site? Stuur dan een PM met de button en de link van je site naar één van de admins. Jou button zal dan tussen onze linkpartners komen te staan. In ruil hiervoor, verwachten wij dat onze button op jou portaal of tussen je linkpartners komt.
Vandaag was er een grote queeste voor Riddles of the Fearless. Het was een stuk rustiger in het belangrijkste deel van het kamp. Zo ook in Aerith's vertrek. Ara had een half uur gewacht, en nou was het tijd om haar plan in praktijk uit te voeren. Dat bleek nog niet zo makkelijk te zijn. De hut was goed beveiligd, met vallen op de plekken waar mogelijke inbrekers binnen zouden willen dringen. Ook stond het op een behoorlijk centraal punt, waardoor Ara op moest passen dat ze niet werd gezien. De rugzak die ze om had zat alleen maar in de weg met het inbreken. Maar gelukkig wist ze best snel een van de vallen onklaar te maken - ofwel kapot rammen met een kruik.
Met een luide klap viel de 'vrouw' door het raam. Ze kreunde even, en klauterde overeind. Ze moest snel handelen, voordat iemand haar zou ontdekken. En al zou de prank niet veel meer opleveren dan een gênante ervaring, waarschijnlijk zou iedereen het verdacht vinden als er ineens een random mens in het slaapvertrek van de Guildmaster zou staan. Ze haalde haar rugzak leeg, pakte een emmer en trok een pot rode verf open - dat paste bij haar ogen. Deze hing ze boven de echte ingang. Ara bevestigde de emmer aan een draad, die ze vervolgens om de deurklink bond. Daarna zette ze een paar confettikanonnen neer en richtte deze op de deur. Ze was bijna klaar met de kanonnen aan een knop te bevestigen toen ze een geluid buiten de deur hoorde. Zo snel en zacht ze kon rende ze naar hetzelfde raam als waardoor ze binnen was gekomen. Ara sprong door het raam, wist nog net de vensterbank vast te grijpen, en smakte tegen de muur. Even werd alle lucht uit haar longen gezogen en zag ze sterretjes. Toen het meisje weer op adem was, merkte ze dat ze boven een vijftien meter hoge afgrond bungelde. Angstig keek ze naar beneden. Bang voor hoogtes was ze niet, maar wel voor wat er zou gebeuren als ze de grond onder haar zou raken.